Δεν ήξερα αν ήθελα να σταματήσω,να βγω να κοιτάξω με δέος αυτο που συνέβαινε γυρω μας ή να πατήσω γκάζι και να φύγω 😄 .Ωραίο φίλε! Αυτές οι στιγμές μένουν!
Χαιρετώ απο τα Ευριτανικά βουνά με θέα την Χελιδώνα.
Από το χθεσινό κρατάμε τις όμορφες εικόνες τα έστω και λίγα νερά που έπεσαν στα δάση μας και οτι για ένα βράδυ κοιμηθήκαμε χωρίς τον Ιάπωνα. Εγώ κατάφερα να κλέψω και δύο μερουλες και να πεταχτω θάλασσα. Όσο μπορούμε όλοι μας πρέπει να γεμίζουμε έστω και λίγο τις μπαταρίες μας. Το ελληνικό καλοκαίρι πλέον στον αστικό ιστό δεν παλεύεται. Έχω ζήσει βόρεια Εύβοια , Πανόραμα Θεσσαλονίκης ( ισως το τέλειο κλίμα!) , επαρχία Χανίων, στον κάμπο των Γιαννιτσών στην Κρύα βρύση και στην Αθήνα. Ποτέ δεν είχα θεωρήσει το κλιματιστικό απαραίτητο. Στην Αθήνα όμως απλά δεν επιβιώνεις....
Το βραδάκι κάνω και το τραπέζι στο κορίτσι με μπάρμπεκιου και σεβιτσε τονακι που λίγο πριν κολυμπούσε στους γκρεμούς του Κορινθιακού!Και ας φέρει και το πρώτο 50αρι ο Ιούλης!!!