Το 18αρι δεν το περνάμε στα σοβαρά όταν ακόμα ο τζίφος ήταν ενεργό μοντέλο. 

Τα δικά μου συμπεράσματα μέχρι τα μισά του χειμώνα που φτάσαμε ειναι:   1ον Σαφώς και δεν είναι το ηπιότερο πρώτο μισό χειμώνα που έχουμε βιωσει 2ον Οι 2 ψυχρές εισβολές μέχρι τώρα ήταν αδύναμες με κακές υποστηρίξεις για πράγματα σε πεδινα αλλά αρκετά υετοφορες σε αρκετά βουνά όπως το Πήλιο που βλέπει για δευτερη φορά αξιολογότατο όγκο χιονιου στα ψηλά του,  πράγμα όχι δεδομένο στους αμέσως προηγούμενους χειμωνες 3ον Παρατεταμένα διαστήματα πολλών ημερών με υψηλά ποσοστά υγρασίας που εγώ προσωπικά δε τα θυμάμαι σε άλλο χειμώνα.  Το θέμα είναι τι θα γίνει στο δεύτερο μισό που ξεκινάει. Φαίνεται να καίγεται το λιγότερο μια βδομάδα με τα ατλαντικοχαμηλα να είναι ικανά να κάψουν πολύ περισσότερο. Ας ελπίσουμε το κάψιμο να μείνει μόνο Γενάρη στη τελική και να πάμε για ένα δυνατό Φλεβάρη τον οποίο τον χρωστάει εδώ και πολλά χρόνια.   

Νέα πραγματικότητα με 15ετίες πάντως δεν υφίσταται σε έναν πλανήτη ηλικίας δισεκατομμυρίων ετών. Πραγματικότητα για εμάς τους ίδιους ως ανθρώπους κατά τη διάρκεια της ζωής μας μπορεί. Όσο κι αν αυξηθεί η θερμοκρασία της Γης με ανθρωπογενή παρέμβαση δεν θα μπορέσει να αναστραφεί νέα ψύχρανση της Γης στο μέλλον εφόσον μιλάμε για δυνάμεις που ξεπερνούν κατά πολύ τον άνθρωπο.  Συγχωρέστε με για τη διαφωνία μου αλλά με έχει απασχολήσει και αρχαιολογικά το ζήτημα σχετικά με τις κλιματικές συνθήκες της Ύστερης Εποχής του Χαλκού. 

Καλά το 18αρι θα βγάλει αλλά πράγματα (ελπίζω) ώστε να μη χάσουμε την ελπίδα μας. 

Ένα άγνωστο χιονοχωρι της Ρούμελης, Ανατολή Φθιώτιδας, στα 1.200 μέτρα υψόμετρο...