Συμφωνώ.  Μαζί με το ''Ερημικό τρίγωνο της φωτιάς'' όπως λέω το τόξο του Αν. άκρου του Λασιθίου-Κάσο-Κάρπαθο βάζω και την Σχοινούσα (ειδικά τη νότια παραλιακή) ως μεταβατική στο Μεσογειακό ερημικό κλίμα. 

Πες μου κι αλλα...

Ο Μαριολόπουλος και ο Αιγινήτης είχαν τρελό ''κάλο''. Η δουλειά που έκαναν ήταν απίστευτη και αν ξεφεύγαν από τα σύνορα της Ελλάδας άνετα θα διεκδικούσαν σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.  Έχεις δίκιο όμως. Το terrain του Ανατολικού άκρου της Κρήτης είναι φουλ ερημικό/στεπώδες. Το ίδιο και η Κάσος όπου όλο το νησί το λες άνετα barren. Για μένα αυτό το τρίγωνο Ανατολικού Λασιθίου-Κάσου-Καρπάθου νομίζω πλέον είναι η μόνη περιοχή στην χώρα με σαφή μετάβαση από το θερμοστεπικό στο ερημικό κλίμα. Η καλύτερα όπως το λέει ο Μαριολόπουλος ''Ερημοειδές Μεσογειακό''. Κάνει μπαμ και από τα διαθέσιμα στοιχεία όλων αυτών των σταθμών όσο και από την μορφολογία. Ακόμα και το όνομα Ξερόκαμπος δεν είναι τυχαίο από τους ντόπιους (μου το σχολίασε και το ΑΙ αυτό). 

Χιονόνερο τώρα με 4 βαθμούς.. 

Πάντως κατά τη γνώμη μου, φαίνεται πως του Μαριολόπουλου του "ξέφυγαν" λίγο οι νότιες Κυκλάδες (δηλαδή Σαντορίνη/Ανάφη), που και αυτές διαχρονικά παρουσιάζουν χαμηλότατο υετό! Βέβαια καταλαβαίνω πως εκείνα τα χρόνια δεν ήταν ίσως τόσο εύκολες οι μετεωρολογικές παρατηρήσεις σε πολύ μικρά και τόσο απομονωμένα (τότε) νησιά